En sonunda kavuştum Enginara nasıl özlemişim :)) Enginarı hiç sevmeyen hatta ağzına koymayan biriydim eskiden bir çok yemek gibi bu da Annem sayesinde değişti. Zeytinyağlıları onun gibi yapana rastlamadım desem yeridir. Bazen eşim annesinin zeytinyağlılarını arasada Enginarıma bayılır. :)
Bu arada bende ne rejim kaldı ne spor öyle çok yiyorum diyemem ama rejimde yapmıyorum hayatında hiç rejim yapmamış hatta ömrünün yarısını iskelotoriçe diye çağrılmış biri olarak rejim bana çok uzak geliyor. Bir türlü kavrayamadım ne yapmam gerektiğine bir şeye başlıyorum yanlış olduğunu okuyorum. Öyle sık sık az ye olayına da malesef düzenime müsait değil. Nasıl olacak bu işler bilemiyorum malesef. Bu durum canımı sıkıyor çok.. Gelelim tarife...
6 Enginar (soyulmuş)
1 limon
2 soğan (varsa arpacık soğan 24 tane)
6 küp şeker
1 tatlı kaşığı tuz
1/2 çay bardağı su
Zeytinyağ
Dereotu
Enginarlar eve geldiğiniz gibi limon ile ovarak tencereye dizelim. Soğanları soyalım ve iri iri bölerek enginarların içine koyalım Zeytinyağ, tuz, şeker ve suyu ekleyerek çok kısık ateşte pişirelim. Yumuşayınca altını kapatalım ve mümkünse soğuyana kadar kapağını açmayalım. Dereotunu bol bol serpip servis edelim. Afiyet olsun. :)
